Pandemyang Pagkakaibigan

**Verse 1** Nagsimula sa takot at pangamba, Sa panahon ng pandemya, tayo’y nagkita. Sa isang live, nagsama-sama, Nagkulitan, nagtawanan, kahit malayo man sa isa’t isa. Bawat kwento, bawat halakhak, Pawi ang lungkot, sa hirap ay tumatak. Sa likod ng screen, tayo’y naging totoo, Nagdamayan sa unos, naging lakas ng puso. **Chorus** Hanggang bukang liwayway, tayo’y magkakasama, Sa tawanan at iyakan, walang makakalimot sa alaala. Nagbigay liwanag sa madilim na mundo, Sa bawat live, tayo’y naging magkakapatid na totoo. **Verse 2** Nagsimula tayong tumulong sa iba, Pagsasama natin, naging inspirasyon nila. Kahit may unos, tayo’y lumalaban, Ang pagkakaibigan natin ang siyang naging sandalan. Sa bawat umaga na abot ng kwentuhan, Parang walang pandemya, puno ng kasiyahan. Sa harap ng hirap, nahanap ang pag-asa, Sa bawat live, tayo’y nagiging pamilya. **Chorus** Hanggang bukang liwayway, tayo’y magkakasama, Sa tawanan at iyakan, walang makakalimot sa alaala. Nagbigay liwanag sa madilim na mundo, Sa bawat live, tayo’y naging magkakapatid na totoo. **Bridge** Ngayon tapos na ang pandemya, Kanya-kanya na ng landas, ngunit di nawawala. Kahit bihira nang mag-usap o magkasama, Ang samahan natin ay mananatili sa alaala. **Chorus** Hanggang bukang liwayway, tayo’y magkakasama, Sa tawanan at iyakan, walang makakalimot sa alaala. Nagbigay liwanag sa madilim na mundo, Sa bawat live, tayo’y naging magkakapatid na totoo. **Outro** Kahit ngayon tayo’y bihira nang magkausap, Ang mga alaala’y di kailanman maglalaho. Sa puso natin, ang live ay buhay pa rin, Ang samahan natin, walang katapusan, walang hangganin.